Już nie pamiętasz kiedy ostatnio czerpałaś/czerpałeś z czegoś radość lub satysfakcję? Jesteś przewlekle „w dołku”?
Tak czasem opisują swoje funkcjonowanie osoby z DYSTYMIĄ, czyli przewlekłym i uporczywym zaburzeniem nastroju.
Dystymia pierwotna pojawia się samoistnie, bez innych towarzyszących problemów zdrowotnych. Dystymia wtórna współtowarzyszyć może przewlekłej chorobie somatycznej.
Charakterystyczne objawy to przewlekłe i uporczywe obniżenie nastroju, o niewielkim nasileniu oraz brak zdolności do czerpania radości z życia.
Dodatkowym kryterium diagnostycznym jest pojawienie się minimum trzech z niżej wymienionych objawów:
- zmniejszenie energii lub aktywności
- bezsenność
- mała wiara w siebie i poczucie niedostosowania
- trudności w koncentracji uwagi
- płaczliwość
- utrata zainteresowania i radości z czynności sprawiających przyjemność, w tym z seksu
- poczucie bezradności i zmartwienia
- dostrzegalne nieradzenie sobie ze zwykłymi obowiązkami codziennego życia lub duża trudność w wykonywaniu tych obowiązków
- pesymizm wobec przyszłości i/lub tendencja do rozpamiętywania przeszłości
- wycofanie się z życia społecznego
- zmniejszona rozmowność.
O DYSTYMII mówimy, gdy objawy utrzymują się przez okres co najmniej 2 lat w przypadku osoby dorosłej lub roku w przypadku dzieci i młodzieży. Zdarzają się okresy chwilowej poprawy, jednak przez większość czasu zdecydowanie dominuje uczucie smutku i przygnębienia. Mogą się również zdarzać momenty zwiększonego napięcia czy drażliwości. W przebiegu dystymii objawy nie są na tyle nasilone, aby móc postawić diagnozę DEPRESJI. Różnica polega na tym, że osoba, która się z nią zmaga, potrafi prowadzić normalne życie, lecz nie daje jej ono zadowolenia.
NIELECZONA DYSTYMIA może prowadzić do znacznego pogorszenia funkcjonowania i utrwalenia poczucia dyskomfortu psychicznego.
Dlatego ważne jest, aby jej nie bagatelizować i zgłosić się po pomoc DO SPECJALISTY! W przypadku dystymii najczęściej zalecaną formą terapii jest POZNAWCZO-BEHAWIORALNA. Umożliwia rozwój umiejętności samodzielnego RADZENIA SOBIE ze smutkiem i ZAPOBEGA NAWROTOM nasilania się objawów, a także zrozumienie przyczyn leżących w przeżywaniu.
